EKSKURZIJE

Manastir Ostrog

Manastir Ostrog je manastir srpske pravoslavne crkve, nalazi se na skoro vertikalnoj stijeni i sagradjen je na nadmorskoj visini od 900 m. Ostrog je jedno od najposjećenijih mjesta na Balkanu. U manastir dolaze vjernici različitih vjeroispovjesti iz raznih krajeva svijeta.
Manastir je sagradjen 1650. godine, a osnovao ga je hercegovački mitropolit Vasilije, koji je ovdje sahranjen i kanonizovan. Manastir Ostrog se sastoji od Gornjeg i Donjeg manastira. U gornjem manastiru se čuvaju mošti Svetog Vasilija Ostroškog, koje imaju iscjeljujuće moći. Od samog osnivanja manastira, on je bio žrtva napada, pokušavali su da ga sruše i opljačkaju. Mošti Svetog Vasilija su nekoliko puta iznošene iz manastira, ali su uvijek vraćane nazad zdrave i čitave. Čak i posle požara, koji se desio 1923. godine, netaknute su ostale pećinske crkvice, koje imaju veliku važnost. Osim moštiju Svetog Vasilija, ovdje možete da vidite i stare svjećnjake i molitvenik iz 1739. godine, kao i djeliće krsta na kome je bio razapet Isus. Donji manastir – crkva Svete Trojice je ukrašena živopisnim freskama iz 17 vijeka.

Kotor i Bokokotorski zaliv

Grad Kotor je stara mediteranska luka, opkoljena gradskim zidinama, koje su dobro očuvane i nalaze se pod zaštitom UNESCO-a. Tokom svoje istorije, Kotor se ogroman dio vremena nalazio pod vlašću Mletačke republike i mletački uticaj je ostavio tragove na gradskoj arhitekturi. Kotorski zaliv predstavlja jedan od najdubljih i najdužih zaliva na jadranskom moru.
U gradu Kotoru je sagradjen i jedan od prvih katedralnih hramova – sabor Svetog Trifuna, čija je izgradnja završena 1166. godine. Sveti Trifun je pokrovitelj grada Kotora, a crkva je postala dio svjetskog kulturnog nasljedja.
Materijalna kultura Boke Kotorske je bogata rimskim mozaicima, muzejima, galerijama, djelima drevnih umjetnika.
Na teritoriji grada se odvija i veliki broj kulturnih manifestacija, koje privlače mnoštvo turista i gostiju, – karnevali, maskarade, ribarske i crkvene svečanosti, festivali filmova o moru, Dani kamelije (izložba cvijeća), dječji festivali, inernacionalni festival mode.

Lovćen

Nacionalni park Lovćen se nalazi na jugo-zapadu Crne Gore na najvišem dijelu planine Lovćen i zauzima površinu od 6220 ha. Stari vijugavi put (serpantin) penje se na Lovćen preko mjesta Njeguši, živopisnog seoceta u kome se rodio crnogorski vladika i pjesnik Petar II Petrović Njegoš, kao i poslednji vladar Crne Gore – Kralj Nikola. Danas je ovo mjesto veoma poznato i po domaćem siru i pršuti (nacionalno crnogorsko jelo – sušen na vjetru svinjski but)
Oblast Lovćena je zasićena mnogobrojnim spomenicima narodne arhitekture. Originalne stare kuće, gumna, pastirske izbe. Ovo mjesto je priznato za nacionalni park zbog bogatog kulturno-istorijskoog nasljedja. A sa vrha planina pruža se nezaboravan pogled na Bokokotorski zaliv.
Najmonumentalniji spomenik lovćenskog parka je Njegošev mauzoolej. Još za života ovaj crnogorski vladar je na jendom od planinskih vrhova podigao malu kapelu, u kojoj je kasnije sahranjen.

 

 Skadarsko jezero

Skadarsko jezero se nalazi na granici Crne Gore i Albanije. Crnoj Gori pripada dvije trećine jezera, a Albaniji jedna trećina. Jezero je sa Jadranskim morem spojeno rijekom Bojanom, koja protiče kroz Ulcinj.
Površina Skadarskog jezera zavisi od godišnjeg doba i može da se mijenja od 370 do 530 kvadratnih kilometara. Jezero se nalazi na 6 metara iznad morske površine, a na nekim djelovima njegova dubina doseže 60 m. Zbog ovakvih kolebanja obrazuju se izvori, kojih u jezeru ima oko 30.
Skadarsko jezero predstavlja sklonište za ptice i ribe. Zahvaljujući zaštiti ekosistema i nepristupačnosti nekih djelova jezera na teritoriji parka stanuju 264 vrste ptica, a mnoge od njih su postale rijetke i prijeti im istrebljenje.
Pod zaštitom nacionalnog parka nalazi se dalmatinski pelikan, koji je postao veoma rijedak u Evropi.
Skadarsko jezero je i najveći slatkovodni ribolovni rezervoar. U njegovim vodama živi 42 vrste riba. Jedan od njih je i jegulja, koja živi u vodama Skadarskog jezera, a ikru polaže u vodama Sargasovog mora (Sjeverna Amerika) i posle toga se vraća u jezero.

Nacionalni park Durmitor

Nacionalni park Durmitor se nalazi na sjevero-zapadu Crne Gore i zauzima površinu od 39000 ha.
Glavna karakteristika reljefa durmitorske zone su prostrane zaravni, koje presijecaju duboke i strme doline kanjona, otkuda se uzdižu planine, čija visina prelazi 2000 metara nadmorske visine. Najviši vrh je Bobatov kuk (2525 m).
Medju najljepšim ukrasima parkova su i nezadržive rijeke. Naročito impresionira rijeka Tara svojim dubokim kanjonom i okružujućom prirodom, koji je čine jednom od najljepših rijeka na svijetu. Dubina kanjona iznosi 1073 m i zauzima drugo mjesto po dubini u svijetu. Preko rijeke Tare je 1940. godine sagradjen most sa pet arki. Očaravajuća konstrukcija visine 170 m pruža se iznad rijeke, pružajući predivan pogled na kanjon.
Naročitu ljepotu parku daju lednička jezera, kojih ukupno ima 18. Jedno od najljepših je Crno jezero, koje je ujedno i glavna turistička znamenitost parka. Sastoji se od dva manja jezera, koja su medjusobno povezana uskim rukavcem. Ljeti je temperatura vode u jezeru nekoliko stepeni niža od temperature vazduha i mnogi turisti ne propuštaju mogućnost da se u njemu okupaju. Oko jezera postoji pješačka staza dužine 3,5 km. Jezero je predivno mjesto za odmor.

Nacionalni park Biogradska gora

Nacionalni park Biogradska gora se nalazi na sjevero-istoku države, izmedju rijeka Tara i Lim. Ukrašen je jezerima očaravajuće ljepote, ispresijecan potocima, ovjenčan uspavanim šumama i ogromnim poljima.
Najimpresivnije prirodno bogatstvo ovog nacionalnog parka su – šume Biogradske gore, koje zauzimaju oko 1600 ha i predstavljaju jednu od poslednjih džungli u Evropi. Neko drveće je starije od 400 godine, a visina mu iznosi i do 40 m. U parku raste oko 2000 vrsta biljaka, od kojih je 20% moguće vidjeti samo na Balkanu i oko 90 vrsta drveća. Raznovrstan je i životinjski svijet – više od 200 vrsta ptica, 80 vrsta leptira, sisara.

Cetinjski manastir

Cetinjski manastir je posvećen rodjenu Presvete Bogorodice. Podigao ga je crnogorski vladar Ivan Crnojević 1484. godine. Krajem 17. vijeka turci su prodrli u grad i skinuli dveri sa Cetinjskog manastira. Lokalno stanovništvo se spremalo za ovaj napad i kada su turci upali u manastir, zapalili su barut i stradali u eksploziji zajedno sa osvajačima. Od starog manastira su ostali samo temelji, koji su se sačuvali do današnjih dana.
1701. godine manastir je bio obnovljen nedaleko od mjesta gdje je prvobitno bio sagradjen. Pri tome je novi manastir sagradjen od kamena iz zidina satrog manastira, zbog toga ga i nazivaju “kamen na kamen”. 1743. godine manastir je izgorio, ali je još jednom obnovljen.

Današnji izgled manastira datira iz 1927. godine. U njemu se nalazi crkva Bogorodičinog Rodjenja, a u njoj se čuvaju veoma važne svetinje: mošti Svetog Petra Cetinjskog, njegovim stopama je osvećen svaki kamen manastira, desna ruka svetog Jovana Krstitelja, koja je krstila Isusa Hrista u rijeci Jordanu, djelić Životvornog Krsta, na kome je Hrist bio razapet. Tokom cijele istorije ove velike svetinje prošle su veliki put i našli svoje pristanište u Bogorodičinom gradu na rijeci Cetini.
Na teritoriji manastira se nalazi i muzej riznica, gdje se čuva epitrahil (bogoslužna odežda) Svetog Save – osnivača Srpske pravoslavne crkve, kruna srpskog kralja iz 14. vijeka, štap prvog crnogorskog vladara iz 15. vijeka, staro crkveno znamenje, pokloni ruskih careva, kolekcije rukopisnih i štampanih knjiga.